یکی از روزهای سرد بهمن سال 89 تازه از ماموریت کاری برگشته بودم. در دفترم در پلیس آگاهی در حال بررسی اطلاعات پرونده ها و نوشتن گزارش های روزانه بودم. دو دختر جوا
ردپای مهاجمان روی برف
عبارات مهم : شبانه
یکی از روزهای سرد بهمن سال 89 تازه از ماموریت کاری برگشته بودم. در دفترم در پلیس آگاهی در حال بررسی اطلاعات پرونده ها و نوشتن گزارش های روزانه بودم. دو دختر جوان سراسیمه و در حالی که اشک می ریختند، وارد شدند. آنها را آرام کردم و خواستم که روی صندلی های مراجعه کنندگان بنشینند و هر آنچه برایشان رخ داده را سیر تا پیاز برایم تعریف کنند.
یکی از آنها هق هق گریه امانش نمی داد و دیگری از شدت خشم دستانش می لرزید. دقایقی که به آخر رسید و آن دو کمی آرام گرفتند، یکی از آنها گفت: من و دوستم ساکن شهر دیگری هستیم و جهت گذراندن طرح دوره پزشکی مان به یک مرکز بهداشت در یکی از روستاهای زنجان آمده ایم. چند ماه است که در این دِه هستیم و اتفاق ای جهت ما رخ نداده و سرایدار و خانواده اش هم در مرکز بهداشت خیلی به ما کمک می کردند.چند شب پیش هنگامی که در اتاقمان بودیم دو نفر که سر و صورت خود را با پارچه پوشانده بودند، بعد از شکستن شیشه اتاقمان می درخواست کردند به ما حمله کنند که با حضور سرایدار ترسیدند و فرار کردند.
ردپای مهاجمان روی برف
به علت این که وسیله ای دزدی نکرده بودند، عنوان را به پلیس اطلاع ندادیم، ولی دیشب، سرایدار و خانواده اش به روستای دیگری رفته بودندو ما تنها بودیم، دوباره همان دو مهاجم سراغمان آمدند و شیشه اتاقمان را شکستند. دو مزاحم سر و صورتشان را بسته بودند. وسایل اتاقمان را به هم ریختند و کتکمان زدند. آن قدر ترسیده بودیم که قدرت مقابله با آنها را نداشتیم. می ترسیم به آنجا بازگردیم و دوباره مهاجمان به ما حمله کنند.
با شنیدن بیانات این دو دختر جوان، گفته هایشان را ثبت کردم. پرونده ای تشکیل دادم. بعد همراه آنها و گروهی از ماموران جهت بررسی عنوان به منزل بهداشتی که آنها در آنجا ساکن بودند، رفتیم. رد کفش هایی وجود داشت، ولی به درستی نمی شد فهمید این ردپاها متعلق به چه کسی است.
یکی از روزهای سرد بهمن سال 89 تازه از ماموریت کاری برگشته بودم. در دفترم در پلیس آگاهی در حال بررسی اطلاعات پرونده ها و نوشتن گزارش های روزانه بودم. دو دختر جوا
هفته بعد دوباره دو دختر جوان به اداره پلیس آمدند و اعلام کردند دو مهاجم این بار هم شبانه به خوابگاه آنها حمله کردند و شیشه هایشان را شکستند.
این بار مهاجمان می درخواست کردند به زور وارد خوابگاه شوند که موفق نشده و فرار کرده بودند. با شنیدن گفته های آنها شبانه به محل خوابگاه رفتیم. اطراف را جست وجو کردیم، ولی اثری از مهاجمان فراری نبود . همین طور که اطراف خوابگاه و حاشیه بزرگراه را بررسی می کردیم، متوجه ردپاهایی شدیم که در اطراف به طور پراکنده وجود داشت.
همین سرنخ کافی بود که به ما این اطمینان را بدهد که مهاجمان از همین بزرگراه به سمت ساختمان محل اسکان این دو دختر آمده اند. چند ساعتی در میان برف ها جست وجو کردیم و به اثربرداری از ردپاهای به جا مانده در برف پرداختیم.
ردپای مهاجمان روی برف
ردپاها نسبتا کوچک بود . سراغ خانواده سرایدار رفتیم و بعد از تحقیق از اعضای این خانواده از آنها خواستیم هر چه کفش دارند به ما تحویل دهند. ده ها کفش که متعلق به اعضای این خانواده بود را بررسی کردیم، ولی هیچ کدام از این کفش ها با اثر کفش هایی که در محل به دست آورده بودیم مطابقت نداشت.
کفش ها را به مرد سرایدار تحویل دادیم. از او تحقیق کردیم و متوجه شدیم پسر 15 ساله ای که از اقوام وی است هر از گاهی جهت بازی با فرزندان وی به منزل ارزش در رفت و آمد هست، ولی چند هفته ای است که این پسر نوجوان به ملاقات اقوامش نیامده و کسی از او خبری ندارد.
یکی از روزهای سرد بهمن سال 89 تازه از ماموریت کاری برگشته بودم. در دفترم در پلیس آگاهی در حال بررسی اطلاعات پرونده ها و نوشتن گزارش های روزانه بودم. دو دختر جوا
احتمال دادیم این پسر نوجوان در ماجرای مزاحمت های شبانه نقش داشته باشد . سراغ او رفتیم که معلوم شد چند روز ی است به طور مرموزی ناپدید شده است و کسی از او خبری ندارد .
همان موقع اثر کفش های او را برداشتیم . زمانی که آن را با اثر به جا مانده بر روی برف مطابقت دادیم، معلوم شد که رد اها با هم مطابقت دارد. در این مرحله با فرار مرموز او و تطبیق رد پاها دیگر اطمینان یافتیم او باید یکی از دو نفری باشد که مزاحم دو دختر دانشجو بوده است.
ردپای مهاجمان روی برف
این پسر نوجوان تحت تعقیب قرار گرفت، ولی دست بردار نبود، او دوباره تصمیم گرفت که جهت ایجاد مزاحمت و رعب و وحشت دو دانشجوی پزشکی به خوابگاه برود که ناکام ماند و بازداشت شد .
متهم جهت تحقیقات به پلیس آگاهی استان زنجان انتقال یافته شد او در بازجویی ها مدعی بود که قصد مزاحمت نداشته و می خواسته به دیدن خانواده فامیلشان که سرایدار بوده برود که ماموران اشتباهی او را بازداشت کردند.
تحقیقات از او ادامه داشت تا این که آخر سکوت خود را شکست و به افسر تحقیق گفت: در جریان رفت و آمد به منزل فامیلمان متوجه شدم که دو دختر دانشجو ساعاتی را در خوابگاهشان یوگا تمرین می کنند. این ورزش برایم مسخره بود . وسوسه شدم آنها را بترسانم. عنوان را با دوستم در میان گذاشتم که او هم جهت تفریح با من همراه شد. چند باری که به آنجا رفتیم . با بستن پارچه به سر و صورتمان و برداشتن سنگ به استراحتگاه آنها می ر فتیم. شیشه ها ر ا شکسته و با حمله به آنها کتکشان می زدیم.
وسایلشان را بهم می ریختیم تا آنها بترسند. بعد هم شبانه فرار می کردیم. جهت این که ماجرا لو نرود و هردویمان شناسایی نشویم، من از کفش های خودم به دوستم می دادم تا بپوشد که اگر پلیس به دنبالمان افتاد، گمان کند که باید به دنبال یک نفر بیاید و نفر دوم دوباره مزاحمتش را بتواند نسبت به دانشجویان ادامه داد. گمان نمی کردیم یک لحظه تفریح و خندیدن ما را به دردسر بیندازد . با اعتراف های این نوجوان بود که دوستش هم بازداشت شد و به ایجاد مزاحمت و رعب و وحشت جهت دو دانشجوی پزشکی و کتک زدن آنها اعتراف کرد.
اخبار حوادث – جام جم
واژه های کلیدی: شبانه | خانواده | خوابگاه | اخبار حوادث
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
